Συνέντευξη των Blodtru / Interview of Blodtru

 Η συνεντευξη πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του περιοδικού Ιδεών Άντρον τεύχος 5, το οποίο εκδίδεται από την Οργάνωση Θύρσος και μπορείτε να τη βρείτε στο www.thyrsos.gr

Πολλοί αναγνώστες συχνά μας ρωτούν γιατί επιλέγουμε να παρουσιάζουμε καλλιτέχνες του λεγόμενου σκληρού ήχου. Λοιπόν, ο αγαπητός Φίλος Trua με το μουσικό του όχημα Blodtru είναι από μόνος του μία απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Σπανίως ταυτίζομαι είναι η αλήθεια σε μεγάλο βαθμό με το σύνολο των απαντήσεων που διαβάζω σε μία συνέντευξη που πραγματοποιώ. Σε αυτή τη περίπτωση, δίχως να κρίνω αυτολεξεί τις απαντήσεις ταυτίζομαι πραγματικά με το πνεύμα που διέπει αυτόν τον καλλιτέχνη. Ένας Γνήσιος Παγανιστής που δικαιώνει το Πνεύμα των Προγόνων του.

Οι Blodtru, δικαίως κοσμούν το περιοδικό μας σε διαφορετική θέση από τη συνηθισμένη που καταλαμβάνουν οι καλλιτέχνες. Αισθάνομαι δε, υπερήφανος που είμαστε-από όσο γνωρίζω- οι πρώτοι που παρουσιάζουμε το σχήμα στην Ελλάδα!
Ας ξεκινήσουμε..

1. Συνηθισμένη ερώτηση για την αρχή! Παρακαλώ δώσε μας ένα σύντομο βιογραφικό των Blodtru. Πότε, πώς, γιατί, πού;

Ξεκίνησα τους Blóðtrú το 2007 μετά τη «διάλυση» των Mørkheim-στην πραγματικότητα ήταν μόνο μια αλλαγή ονόματος, καθώς εγώ ήμουν και είμαι το μόνο μέλος και των δύο σχημάτων. Αυτή η αλλαγή έγινε κυρίως λόγω της δικιάς μου εστίασης των πραγμάτων και δέσμευσης.

Αρχικά έφτιαξα τους Blóðtrú για να ηχογραφήσω και να κυκλοφορήσω το άλμπουμ
«The Death of the Spirit» ,ως  προσφορά στο Νορβηγικό 2ο κύμα black metal της δεκαετίας του '90. Πολλοί ακροατές έχουν αποκαλέσει αυτό το άλμπουμ «αντιγραφή». Πραγματικά αυτό με ικανοποιεί, το ότι έχω κατορθώσει αυτό που θέλησα - να κάνω ένα άλμπουμ που είχε τον ήχο και το συναίσθημα ενός άλμπουμ black metal της δεκαετίας του '90. Όμως είμαι απόλυτα σοβαρός αναφορικά με τους στίχους εκείνου του άλμπουμ, όπως είμαι με όλους τους στίχους που γράφω. Αργότερα αποφάσισα να συνεχίσω το εγχείρημα με έναν «σοβαρότερο» τρόπο, και άρχισα να ηχογραφώ πιο πρωτότυπο υλικό, όπως τα A Brighter Sun και Old Europa Death Chants.

Στο νέο υλικό άρχισα να ενσωματώνω περισσότερα είδη εκτός  από το παραδοσιακό black metal- Οι Blóðtrú δεν είναι πλέον ένα συγκρότημα συγκεκριμένης τεχνοτροπίας, αλλά ένα εγχείρημα που γυρίζει γύρω από ένα σύνολο πνευματικών και πολιτιστικών ιδεών, οι οποίες εμφανίζονται με πολλές και διαφορετικές μορφές.

2. Πάντα με συναρπάζει όταν η ποιότητα της μουσικής και των στίχων βρίσκουν τον δρόμο τους μέσω της τέχνης(όλων των μορφών της)! Υπάρχουν αρκετοί βαθυστόχαστοι στίχοι στα τραγούδια σου. Μπορείς να πεις λίγα λόγια για αυτούς; Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που έχουν εμπνεύσει τις σκέψεις σου;

Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση!

Όπως είπα, το εγχείρημα εστιάζει πρωταρχικά σε πνευματικά και πολιτιστικά θέματα, και κυρίως στην Ευρωπαϊκή Παράδοση-αυτό μπορεί φυσικά να σημαίνει πολλά, αλλά εδώ έχει την έννοια της προ-χριστιανικής πνευματικότητας και του πολιτισμού των Ευρωπαϊκών φυλών- αν και με ενδιαφέρουν επίσης κάποια παγκόσμια υπαρξιακά ζητήματα. Φυσικά αυτά πάντα θα εξετάζονται αναφορικά με την Ευρωπαϊκή πνευματικότητα και πολιτισμό, καθώς αυτά είναι το φυσικό μου πεδίο αναφοράς.

Πολλοί στίχοι είναι φορτισμένοι με αρκετή «αρνητικότητα» (ή ίσως η «επιθετικότητα» είναι ένας καταλληλότερος όρος), κάτι πολύ φυσικό όταν γράφονται έχοντας ως απαρχή-αιτία έναν μοντέρνο κόσμο που αλλοιώνεται όλο και βαθύτερα από τον Ιουδαιοχριστιανικό τρόμο-αλλά εγώ βλέπω στην ουσία του ολόκληρο το εγχείρημα ως θετική δύναμη. Βρίσκω παρηγοριά και ανακούφιση γνωρίζοντας πως η παρούσα παγκόσμια τάξη θα καταρρεύσει αναπόφευκτα σε κάποιο σημείο, καθώς από τη φύση της είναι μη βιώσιμη. Και ίσως αυτή η κατάρρευση έρθει πολύ συντομότερα από όσο νομίζουμε.

Στο A Brighter Sun έχω εντάξει στους στίχους αποσπάσματα από το The Marriage of Heaven and Hell του William Blake. Είναι ένα πολύ όμορφο έργο από ένα σχεδόν παρανοϊκά οξυδερκές άτομο της εποχής του.

Η έμπνευσή μου, είναι συνήθως οι σκέψεις και οι αντιλήψεις μου, αν και διαβάζω πολύ φιλοσοφική λογοτεχνία, τόσο παλαιά όσο και σύγχρονη. Για παράδειγμα μεγάλη έμπνευση μου δίνει ο Alain De Benoist. Ειδικά οι ιδέες του περί μεταφοράς της αρχικής δημοκρατίας (την οποία δεν πρέπει να συγχέουμε με το θλιβερό δήθεν πολιτικό σύστημα, που είναι η σημερινή φιλελεύθερη «δημοκρατία») της αρχαίας Ελλάδας στο παρόν- κάτι που πραγματικά καταφέρνει να εκφράσει με εφικτό τρόπο- το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον!

Διαβάζω επίσης βιβλία φυσικής και αστρονομίας κάποιες φορές, τα οποία ίσως με κάποιο τρόπο να ασκούν επίδραση στο γράψιμό μου. Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν πάνω στη θεωρία χορδών, ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα-κυρίως λόγω των φιλοσοφικών επεκτάσεών του (ο κόσμος είναι μια θεία συμφωνία).

3. Στο επίσημο blog σου διάβασα : « Οι Blóðtrú δεν είναι πολιτικό ούτε θρησκευτικό εγχείρημα αυτό καθ' εαυτό, και δεν συνδέεται με οποιαδήποτε τέτοια κίνηση ή οργάνωση, αλλά στέκεται σε σαφή αντίθεση με τον μοντέρνο κόσμο και χαιρετά όλους εκείνους που υποστηρίζουν αυτήν την προσπάθεια». Κατά την άποψή σου ποιοι είναι οι λόγοι για την παρακμή που έχει κυριεύσει τον κόσμο μας και ιδιαίτερα την Ευρώπη; Θεωρείς ότι οι κινήσεις και οι οργανώσεις που αντιτάσσονται σε όλο αυτό, κάνουν λάθος που αντιδρούν;

Κατά την (τρέχουσα) άποψή μου υπάρχουν δύο κύριοι λόγοι για την πνευματική διάβρωση (που οδηγεί στην πολιτιστική διάβρωση, που οδηγεί πάλι σε έναν παρακμιακό πληθυσμό μεταξύ άλλων) των ευρωπαϊκών λαών.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι είμαστε ανεξοικείωτοι με (για να μην πούμε πως έχουμε γίνει ξένοι προς) τις πνευματικές και πολιτιστικές ρίζες μας. Στο σημερινό κλίμα της πολιτικής ορθότητας έχει γίνει ακόμη και ταμπού για τους ανθρώπους ορισμένων εθνών να ερευνήσουν και να χαρούν τον δικό τους εθνικό πολιτισμό και την πνευματικότητά τους, ενώ οι άνθρωποι άλλων εθνών ενθαρρύνονται ιδιαίτερα να χαρούν τον δικό τους. Αυτό αφήνει τους Ευρωπαίους με δύο επιλογές: Η πρώτη να πάμε ενάντια στο ρεύμα, αλλά αυτό χρειάζεται πολύ θάρρος και δύναμη καθώς ρισκάρουμε να χαρακτηριστούμε παρίες-και ουσιαστικά να αποκλειστούμε από την κοινωνία. Ειδάλλως μπορούμε να παρηγορηθούμε με οποιαδήποτε φτωχή ευχαρίστηση μπορούμε να βρούμε: υλισμό, καταναλωτισμό, παρακμιακή ψυχαγωγία, χρήση ναρκωτικών (συμπεριλαμβανομένου του οινοπνεύματος, καπνού, καφέ, ενεργειακά τρόφιμα και άλλα), κ.λπ.

Ο άλλος λόγος είναι ότι οι κοινωνίες μας (όπως όλες οι άλλες κοινωνίες στη γη) έχουν γίνει κυριολεκτικά πάρα πολύ μεγάλες. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που αναγκάζονται να είναι σε έναν «οργανισμό». Όπως γράφει ο Alain De Benoist στο έργο του Το Πρόβλημα της Δημοκρατίας, η αρχική ιδέα της δημοκρατίας θα λειτουργήσει μόνο σε μια πόλη με συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων - όπως θυμάμαι η αρχαία Αθήνα δεν υπερέβη ποτέ τους 70.000 πολίτες (στους άρρενες πολίτες επιτρέπονταν να συμμετέχουν στο δημοκρατικό έργο). Με τα έθνη των σημερινών αναλογιών έχουμε λίγο πολύ δύο επιλογές: είτε ακολουθούμε τα άλογα ιδανικά της φιλελεύθερης «δημοκρατίας» και το μύθο της περί απεριόριστης οικονομικής ανάπτυξής, το οποίο θα οδηγήσει φυσικά σε ολική κατάρρευση σε κάποιο σημείο. Αλλιώς θα περάσουμε από κάποιο είδος ολοκληρωτικής δικτατορίας (ή κάτι ενδιάμεσα στα δύο). Και οι δύο επιλογές, όταν εξετάστηκαν σε πραγματικές συνθήκες άφησαν μέχρι τώρα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε άθλια κατάσταση.

Κατά τη γνώμη μου η μόνη βιώσιμη επιλογή είναι να ζούμε σε μικρότερες δημοκρατικές (κατά την αρχική δημοκρατία) «φυλές» - πιθανώς με κάποιο είδος «αρχηγού» - (ή πόλεις-κράτη) εμπνευσμένα από τις παλαιές ευρωπαϊκές δημοκρατίες, οι οποίες παρεμπιπτόντως υπήρξαν επίσης στη Σκανδιναβία πριν μεταστραφούμε στο χριστιανισμό. Φυσικά αυτές οι φυλές θα πρέπει να μοιράζονται μια κοινή πνευματική και πολιτισμική κληρονομιά, που τους δένει μαζί, και καθιστά μια οργανική δημοκρατία (η οποία δεν μπορεί φυσικά με κανέναν λογικό τρόπο να συγκριθεί με τη σύγχρονη φιλελεύθερη δημοκρατία).

Φυσικά υπάρχει επίσης η έννοια της «καλής» δικτατορίας, αλλά νομίζω πως κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε μικρότερες «οργανικές» ομάδες, οι οποίες από τη φύση τους μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα. Ένας καλός ηγέτης μιας οργανικής κοινωνίας θα περιλάμβανε αυτομάτως τους συμπολίτες του στην λήψη αποφάσεων ώστε να ευνοήσει καλύτερα ολόκληρο τον πληθυσμό, και τότε θα είχαμε γυρίσει πίσω στην οργανική δημοκρατία.

 

4. Πώς θα αντιδρούσες σε μια πρόταση να γράψεις μουσική για ένα ντοκιμαντέρ ή μια ταινία; Νομίζω πως θα μπορούσες να εμπνεύσεις κάθε είδους καλλιτέχνη! Η ιδέα για αυτή η ερώτηση μου δημιουργήθηκε  όταν άκουσα τη μουσική του Old Europa Death chants!

Σε ευχαριστώ, ελπίζω να εμπνεύσω τους άλλους ανθρώπους να σκέφτονται μόνοι τους! Θα το έβρισκα ενδιαφέρον να γράψω τη μουσική για ένα ντοκιμαντέρ και για μια ταινία, εάν το περιεχόμενο και τα μηνύματα τους ήταν κάτι στο οποίο θα ήθελα να συμμετέχω φυσικά.

Η παραγωγή της μουσικής για ένα soundtrack θα ήταν μια καλλιτεχνική πρόκληση, καθώς συνήθως συνθέτω τη μουσική μου και καθώς είμαι πεπειραμένος γράφω τους στίχους μου ξεχωριστά.

5) Η «νέα παγκόσμια τάξη» έρχεται με βίαιους τρόπους επάνω στα έθνη. Σαν καλλιτέχνης αλλά επίσης-εάν μου επιτρέπεις -ένα παιδί της Παράδοσης, μέσα από αυτούς τους δύο ρόλους που έχεις, θεωρείς ότι η ανθρωπότητα θα βρει τη δύναμη και το μυαλό να αντισταθεί και να χτίσει πάλι μια υγιή κοινωνία;

Νομίζω πως εφόσον οι πολυθεϊστές ακόμα υπάρχουν (κάτι που ενδεχομένως θα συμβαίνει πάντα), η προσπάθεια δεν μπορεί να χαθεί. Και ακόμα και εάν οι «πραγματικοί» πολυθεϊστές δεν θα υπάρχουν, οι ευρωπαϊκοί λαοί θα είναι ακόμα «λανθάνοντες» πολυθεϊστές (δηλ. όχι Ιουδαιοχριστιανοί ούτε κάτι άλλο που προέρχεται από αυτό), επειδή αυτή είναι η αληθινή Φύση μας.

Εάν καθίσουμε να το σκεφτούμε, η «ανθυγιεινή» κοινωνία υπάρχει μόνο από την εποχή που εκχριστιανιστήκαμε, που είναι για την Σκανδιναβία περίπου 1.500 χρόνια, και για τη νότια Ευρώπη λίγο περισσότερο (ξέχασα τους ακριβείς αριθμούς). Αυτή είναι μια πολύ σύντομη περίοδος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ακόμη και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είμαστε περισσότερο Καθολικοί, και αυτή είναι ουσιαστικά μια πιο «παγανιστική» έκδοση του χριστιανισμού (με την δικιά της έννοια των αγίων, καθώς και πολλές άλλες αντιχριστιανικές πρακτικές). Στην πραγματικότητα μόνο τα τελευταία 400 χρόνια ή λίγο περισσότερο, θα θεωρούσα την Ευρώπη αληθινά χριστιανική (επειδή υιοθετήσαμε τον Προτεσταντισμό). Φυσικά αυτό ισχύει μόνο για μερικούς από μας, καθώς διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) είναι ακόμα κυρίως Καθολικές(σ.τ.συντ. η ορθοδοξία στην Ελλάδα ίσως είναι μία ακόμη πιο σκληρή εκδοχή..).
 Ο Προτεσταντισμός αγκαλιάζει πληρέστερα τη χριστιανική νοοτροπία, συμπεριλαμβανομένης της ισότητας, της γραμμικής αντίληψης για την ιστορία, κ.λπ. Βέβαια ειδικά η γραμμική αντίληψη του χρόνου και της ιστορίας είναι ενδιαφέρουσα για μας, επειδή έχει διεισδύσει πολύ βαθιά στη δυτική κοινωνία. Εντούτοις πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτός ο τρόπος αντίληψης του κόσμου υιοθετήθηκε πολύ πρόσφατα από ιστορικής απόψεως. Είναι βαθιά ριζωμένος στην Ιουδαιοχριστιανική αντίληψη της Αποκάλυψης και της Ημέρας της Κρίσης-του υποτιθέμενου «τέλους της ιστορίας». Αυτή η έννοια έχει επηρεάσει βαθειά τη σύγχρονη δημοκρατία με τη βαριά έμφασή της στην οικονομία της αγοράς, η οποία στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στην οικονομική ανάπτυξη. Φυσικά ο μύθος της απεριόριστης οικονομικής ανάπτυξης είναι αυτό-εκπληρούμενος σε σχέση με το «τέλος της ιστορίας», καθώς θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια ολική κατάρρευση στο τέλος. Μόνο που αυτή η κατάρρευση δεν θα σημάνει το τέλος του κόσμου ούτε της ανθρωπότητας, αλλά μάλλον μια επιστροφή σε μια υγιή κοινωνία. Για παράδειγμα, πολύ σύντομα θα δούμε μια μείωση των αποθεμάτων πετρελαίου. Χωρίς πετρέλαιο ουσιαστικά όλες οι σύγχρονες εφευρέσεις θα είναι απαρχαιωμένες. Φανταστείτε πώς θα αλλάξει η κοινωνία όταν δεν θα μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε αυτοκίνητα, τραίνα, αεροπλάνα, υπολογιστές, τηλέφωνα, κ.λπ. Ολόκληρος ο κόσμος θα καταστραφεί στο σύνολό του, και δεν θα έχουμε καμία άλλη επιλογή από το να επιστρέψουμε σε ένα τοπικό είδος κοινωνίας που θα βασίζεται στη φυλή. Όπως είπε ο Pentti Linkola: «Όλα όσα έχουν αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 100 ετών πρέπει να καταστραφούν». Κατόπιν θα είμαστε στο σωστό δρόμο. Η ανθρωπότητα θα είναι εντάξει, το ίδιο και οι παγανιστές. Και το καλύτερο είναι πως αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε 100 ή σε 50 χρόνια, ή ακόμα και αύριο! Κατά τη γνώμη μου αυτή η άποψη δεν είναι αντιδραστική, αλλά μάλλον απεικονίζει ότι ο χρόνος και η ιστορία είναι κυκλικά. Είναι απλά βλακώδες «να μην γυρίσουμε πίσω», εάν εκείνο που είχαμε στο παρελθόν είναι καλύτερο από αυτό που έχουμε τώρα.

6.Παρακολουθώντας  το έργο σου, η απαισιοδοξία αναμεμειγμένη με θυμό και υπερηφάνεια είναι τα συναισθήματα που μου έρχονται πρώτα. Αργότερα, μετά το τέλος εκάστου τραγουδιού, ένας μοναχικός αλλά αισιόδοξος δρόμος αναδύεται στη φαντασία μου. Πόσο σημαντικά είναι για σένα όλα αυτά τα συναισθήματα; Πόσο σημαντικά είναι τα αισθήματα εκείνων που θαυμάζουν το έργο σου;

Παραθέτοντας το Death In June: «Είναι η μοίρα της εποχής μας να πολεμάμε μοναχικά». Θεωρώ τον εαυτό μου -και οποιονδήποτε αντιστέκεται με κάποιον τρόπο στο σύγχρονο κόσμο- μια διανοητική, πνευματική και πολιτιστική ελίτ. Αυτό μπορεί φυσικά να φανεί περίεργο, καθώς προς το παρόν σαφώς ξεπερνιόμαστε αριθμητικώς, και στερούμαστε οποιαδήποτε ιδιαίτερη δύναμη. Αλλά πάλι, αυτό συμβαίνει μόνο στην «καθιερωμένη» κοινωνία. Εάν επιλέξουμε να ζήσουμε με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε τελικά να απομακρυνθούμε από τα καθιερωμένα και να μετακομίσουμε στην επαρχία, κάτι που προγραμματίζω να κάνω όταν θα έχω την οικονομική δυνατότητα. Δυστυχώς είναι σπάνιο να βρεις μέρη στην Ευρώπη, όπου είναι εφικτό να ζεις πραγματικά απομονωμένος από την καθιερωμένη κοινωνία, αλλά το επόμενο καλύτερο πράγμα είναι να ζεις στην επαρχία, όπου σχεδόν αποφασίζεις μόνος σου πόσο θέλεις να συμμετέχεις στο μοντέρνο κόσμο. Όπως είπα νωρίτερα, εφόσον υπάρχουν παγανιστές, η προσπάθειά μας δεν θα χαθεί. Έτσι αντί να θρηνούμε τη μοναξιά του να είσαι παγανιστής (ή «αιρετικός» εάν θέλετε) σε αυτόν τον Ιουδαιοχριστιανικό κόσμο, επιλέγω να δω τον εαυτό μου ως σημαντικό φορέα της αρχαίας φρόνησης, η οποία θα βρει κάποια στιγμή τη δικαίωσή της.

Φυσικά είναι πολύ σημαντικό για μένα ότι ο ακροατής του έργου μου συγκινείται. Εντούτοις δεν θέλω να επιβάλλω κάποιο συγκεκριμένο συναίσθημα στο ακροατήριό μου, οπότε τι ακριβώς αισθάνεσαι όταν ακούς τη μουσική μου εξαρτάται από εσένα-και όλα τα συναισθήματα είναι εξίσου «σωστά», το οποίο παρεμπιπτόντως είναι ένα καθολικό κριτήριο όταν κάνεις τέχνη με οποιαδήποτε μορφή, κατά τη γνώμη μου.

7. Στο τραγούδι «Christus Christus leave my people alone» (που ανατρίχιασα όταν το άκουσα για πρώτη φορά)  περιγράφεις την εισβολή του μονοθεϊσμού σε ένα έθνος. Στους στίχους λες: «Οι Παγανιστές θα μείνουμε στη θέση μας». Λοιπόν, εδώ είμαστε! Τι θα έλεγες σε όλους εμάς που επιλέγουμε να μείνουμε στις θέσεις μας και να υπερασπιστούμε την πίστη των Προγόνων μας; Νομίζεις πως αυτή είναι μια αξιοπρεπής προσπάθεια σε τελική ανάλυση, ή πολεμάμε σε μια χαμένη μάχη;

Αυτό νομίζω πως στο μεγαλύτερο μέρος του έχει ήδη απαντηθεί. Εφόσον στεκόμαστε στη θέση μας, ο πόλεμος κερδήθηκε ήδη κατά μία έννοια. Ακριβώς όπως δεν θα με ενδιέφερε καθόλου εάν επέλεγαν να ακολουθήσουν το Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα σε κάποια μακρινή χώρα στην άλλη πλευρά της γης, έτσι θεωρητικά δεν θα μπορούσα να νοιάζομαι εάν οι «σύντροφοι Ευρωπαίοι» επιλέξουν το ίδιο, αρκεί να μην μου το επιβάλλουν. Αλλά αυτήν τη στιγμή «αυτοί» έχουν δυστυχώς το δίκαιο του ισχυρού. Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να επιλέξω να κάνω οτιδήποτε θέλω, αλλά αυτήν τη στιγμή οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι πως θα μου επιβάλλουν τη δύναμή τους, απλά επειδή είναι ισχυρότεροι από εμένα. Επίσης δεν θέλω να ζήσω τη ζωή μου σαν αιρετικός- θέλω να ζήσω τη ζωή μου σαν μέλος ενός οργανισμού που με προσέχει, με αγαπά και μοιράζεται κοινούς στόχους με εμένα- μια οργανική δημοκρατία όπως στην αρχαία Ευρώπη. Και θα είμαστε σε θέση να το χτίσουμε αυτό όταν καταρρεύσει ο μοντέρνος κόσμος. Προσέξτε το έτος 2012 ☺

8. Ποια είναι τα σχέδια για το καινούργιο έργο σου, το «Sunwolf»; Μπορείς να μας πεις λίγα για το ύφος, το μοτίβο και την ημερομηνία που θα μπορούσαμε να το αναζητήσουμε;

Το άλμπουμ Sunwolf είναι ήδη σχεδόν ολοκληρωμένο. Ίσως κάνω μερικές μικρές αλλαγές στη μίξη και ίσως ηχογραφήσω μερικά ακόμα instrument tracks, αλλά το κύριο μέρος είναι έτοιμο. Έχω συγκεντρώσει ένα έργο τέχνης που αποτελείται από έναν όμορφο πίνακα του Ήλιου, του Hans Adam Weissenkircher, που νομίζω πως ταιριάζει απόλυτα στο άλμπουμ, την γραφική του τέχνη και την ατμόσφαιρα.

Το ύφος νομίζω πως μοιάζει αρκετά στο A Brighter Sun, με καλύτερη σύνθεση, απόδοση και μίξη. Είναι ίσως λίγο πιο μελωδικό από το A Brighter Sun, αλλά όχι αναφορικά με την αρμονία.

Είναι ένα θεματικό άλμπουμ που περιβάλλεται από το όραμα για το ξημέρωμα ενός νέου κόσμου. Θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για μια πιο «εκλεπτυσμένη έκδοση» του A Brighter Sun, αλλά δεν θα ήταν δίκαιο να συγκρίνουμε τους στίχους ή τη θεματολογία, καθώς το Sunwolf είναι πολύ πιο δυνατό και ακολουθεί ένα εντελώς διαφορετικό ύφος. Οι στίχοι είναι σχεδόν μυθολογικοί και γεμάτοι εικόνες. Εάν πάνε όλα καλά θα κυκλοφορήσει από την εταιρία Darker Than Black όπως και το A Brighter Sun. Είναι πάρα πολύ νωρίς για να καθορίσουμε την ημερομηνία, και νομίζω πως η DTB είναι αρκετά πολυάσχολη με τις νέες κυκλοφορίες αυτήν την εποχή, αλλά ελπίζω θα κυκλοφορήσει τουλάχιστον μέσα στο 2012. Ελπίζω πως θα είναι μια μεγάλη μουσική επιτυχία σε έναν κόσμο που μετασχηματίζεται βίαια!

9. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί Έλληνες δεν ξέρουν τους Blodtru, και υπόσχομαι ότι θα κάνω ότι μπορώ για να το αλλάξω αυτό! Έτσι υπόσχομαι πως εάν και εσύ το θέλεις θα επιστρέψω μετά από κάποιο διάστημα για να μιλήσουμε ξανά! Προς το παρόν κλείσε αυτήν την συνέντευξη με όποιο τρόπο θέλεις, στέλνοντας το μήνυμά σου στους αναγνώστες μας στην Ελλάδα και τον κόσμο! Σε ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σου και το χρόνο που μου διέθεσες!

Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου στους Blóðtrú, φίλε μου. Θα ήμουν ευτυχής να συνεργαστώ ξανά μαζί σου στο μέλλον.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους δείχνουν ενδιαφέρον για τη δουλειά μου, και αλληλεπιδρούν με τον κόσμο υπέρ της Ευρωπαϊκής γηγενούς Παγανιστικής Πνευματικότητας και Πολιτισμού. Ένας Φωτεινότερος Ήλιος Ανατέλλει!

 On Englsih:

Interview by Thiseas Lykos for Ideon Antron magazine Hellas (Ideon Antron = Cave of Ideas) issue 5 on www.thyrsos.gr

 

Many readers often ask us why we choose to present artists of the so called “hard sound”.
Well, our dearest friend Trua with his music chariot Blodtru is an answer to that question!
The truth is that I rarely identify my shelf with the whole of the answers I read to an interview I make. In this case without “judge” the answers on a word by word aproachment , I can say that I do identify my shelf with the Spirit that comes from this Artist. A genuine Pagan that justify his Ancestors Spirit.
Blodtru, is fairly on a different page than other artists has inside our magazine.
I feel personally proud that we are – from what I know – the very first to present Blodtru in Hellas!
So, let’s begin…  

1)                  Usual question for the beginning!
Please tell us a short story about Blodtru. When, how, why, where to?

I startetBlóðtrú in 2007 after having “disbanded” Mørkheim—actually it was just a name shift, as I was/am the sole member of both projects. This shift was mainly for the sake of my own focus and engagement.
Initially I formed Blóðtrú to record and release the album The Death of the Spirit as a tribute to the Norwegian 2nd wave of black metal of the 1990s. Many listeners have called this album a rip-off. Really that just makes me content, that I have acclaimed what I wanted with it—to make an album that sounded and felt like a black metal album from the 1990s. I am however very serious about the lyrics of that album, as I am with all the lyrics I write.
After that I decided to continue the project in a more “serious” way, and I began to record some more original material, which can be heard on A Brighter Sun and Old Europa Death Chants.
With the new material I began to incorporate more styles than just traditional black metal—Blóðtrú is now not a genre band, but rather a project circling around a set of spiritual and cultural ideas, that may manifest in many different forms.

2)                   I am always fascinated when quality of both music and lyrics finds their way through art!
There is a lot of sophisticated lyrics in your songs. Can you tell me about them? Are there some certain authors, that have inspired your thoughts also?

Thank you for the compliment!
Like I said, the project is mainly dealing with spiritual and cultural matters, and mainly European traditionalism—of course that can mean many things, but here it means the pre-Christian spirituality and culture of the European tribes—although I also take interest in some universal existential issues. Of course these will always be dealt with in reference to European spirituality and culture, as that by nature is my stepping stone.
A lot of the lyrics contain a certain amount of “negativity” (or perhaps “aggressiveness” is a more suitable term), as is only natural when written with onset in a modern world corrupted through and through by the Judeo-Christian terror—but in essence I really see the whole project as a positive force. I find solace and comfort in knowing, that the current world order will inevitably collapse at some point, as it by nature is unsustainable. And maybe this collapse is a lot closer than most of us think.
On A Brighter Sun I have written some parts of The Marriage of Heaven and Hell by William Blake into the lyrics. This is a very beautiful work by an almost insanely insightful man of his time.
My inspiration is usually my own thoughts and perceptions, although I do read quite a lot of philosophical literature, both old and contemporary. For example I take great inspiration from Alain De Benoist. Especially his ideas of taking the original democracy (not to be confused with the sorry excuse for a political system, that modern liberal “democracy” is) of ancient Greece into the present—and actually managing to expressing it in a plausible way—I find extremely interesting!
I also read some books on physics and astronomy from time to time, that may in some way have an impact on my own writing. The last book I read was on string theory, which is a very interesting matter—not least because of its philosophical implications (the universe is a divine symphony).

3)                  I have read on your official Blogspot: “Blóðtrú is neither a political nor a religious project per se, and is not connected to any such movement or organisation whatsoever, but stands in clear opposition to the Modern World and thus hails all who support this struggle”
In your opinion what are the reasons for the decadence, that have conquered our world and especially Europa? Also do you think that movements and organizations, that are opposed to all this, are doing wrong by taking action?

In my (current) opinion there are two main reasons for the spiritual corruption (that leads to cultural corruption, that again leads to a decadent population among other things) of the European peoples;
The first reason is that we have become unfamiliar (not to say strangers) with our spiritual and cultural roots. In the present climate of political correctness it has even become taboo for people of certain ethnicities to investigate and celebrate their own native culture and spirituality, whereas people of other ethnicities are highly encouraged to celebrate theirs. This leaves the European natives with two options: Either we can go against the grain, but this takes a lot of courage and strength, as you risk being labeled a pariah—and in effect being virtually excluded from society. Or else we can take solace in whatever poor pleasures we can find: materialism, consumerism, decadent entertainment, drug use (including alcohol, tobacco, coffee, stimulating foods, and more), etc.
The other reason is that our societies (like all other societies on Earth) have become literally too big. There are simply too many people forced together in one “institution”. Like Alain De Benoist writes in his work The Problem of Democracy, the original idea of democracy will only function with a state of so many people—as far as I recall ancient Athens never exceeded some 70.000 citizens (male citizens allowed to participate in the democratic work). With nations of the current proportions we pretty much have two choices: either we go by the headless ideals of liberal “democracy” and its myth of boundless economic growth, that will naturally result in total collapse at some point. Else we go by some sort of totalitarian dictatorship (or of course somewhere in between those two). Both options, when tested in reality, have so far left large amounts of the population miserable.
In my opinion the only sustainable option is to live in smaller democratic (original democracy) “tribes”—probably with some sort of “chief”—(or city-states) inspired by the old European democracies, that by the way also existed in Scandinavia before we were converted to Christianity. Of course these tribes will have to share a common spiritual and cultural heritage, that binds them together, making it an organic democracy (which by the way cannot in any meaningful way be compared to modern liberal democracy).
Of course there is also the notion of a “good” dictatorship, but I think that's only possible to obtain for smaller “organic” groups, who by nature share common interests. A good leader of an organic society would automatically draw in his fellow citizens in the decision making to best favor the entire population, and then we would pretty be back at the organic democracy.

4)                  How would you react on a proposal to write music for a documentary or a movie film?
My opinion is that you would be much inspiring for any kind of artist! This question comes as a reaction when I have listened to the music from  Old Europa Death chants!

Thank you, I do hope to inspire other people to think for themselves!
I would find it interesting to make a musical score for both a documentary and a motion picture, if the content and messages of those were something that I would want to participate in of course.
Making music for a soundtrack would also bring about some artistic challenges, as I usually compose my music and write my lyrics for being experienced on their own.

5)                  The “New World Order” comes with violent ways upon nations. Considering yourself an artist but also–if you allow me–a child of Tradition, by those two roles you have, do you believe that Mankind will find Her power and mind to resist and build again a healthy society? (Not to be misunderstood, I do not ask for political opinion, that is why I explained the artist “role”.)

I think that as long as pagans still exist (which they will hopefully always do), the struggle cannot be lost. And even when “real” pagans might not exist, the European peoples will still be “latent” pagans (i. e. not Judeo-Christian or anything that derives from it), because this is our true nature.
Now if we think about it, the “unhealthy” society has only existed for about as long as we have been Christianized, which is for Scandinavia about 1.500 years, and for southern Europe somewhat longer (I forgot the exact numbers). This is a very short period compared to the history of Mankind. Even during this period we have been mostly Catholic, which is really a “paganized” version of Christianity (with its concept of saints, as well as many other un-Christian practices). It's actually only for the last 400 years or so, that I would consider Europe truly Christian (since we adopted Protestantism)—of course this only goes for some of us, as several European countries (including your Greece) are still mainly Catholic. Protestantism more fully embraces the Christian mindset, including equality, linear perception of history, etc.
Now especially the linear perception of time and history is of interest to us, as it has become quite ingrown in Western society. However we must know that this way of perceiving the world was adopted very recently in a historical perspective. It is deeply rooted in the Judeo-Christian concept of the Apocalypse and the Day of Judgment—the so called “end of history”. This concept has deeply affected modern democracy with its heavy emphasis on market economy, which heavily relies on economic growth. Of course the myth of boundless economic growth is self-fulfilling in relation to the “end of history”, in the way that it will inevitably lead to a total collapse in the end.
But this collapse will not mean the end of the world nor humanity, but rather a return to a healthy society. For example we will in a quite short period see a depletion of oil reserves. Without oil virtually all modern inventions will be obsolete. Imagine how society will change when we can no longer use cars, trains, airplanes, computers, telephones, etc. The “global” world will totally shatter, and we will have no other option than to return to a local, tribe-based form of society. Like Pentti Linkola said: “Everything we have developed over the last 100 years should be destroyed”. Then we will be on the right track.
Mankind will be alright, and so will pagans. And best of all, this could be happening in 100 years, 50 years, or even tomorrow!
In my opinion this view is not reactionary, but rather reflects that time and history is circular. It's plainly idiotic to not “go back”, if what we had in the past is better than what we have in the present.

6)                  When hearing your work, pessimism in mixture with anger and pride come first to my emotions. Then after the end of the songs a lone but hopeful road emerges in my imagination.
How important to you are all these feelings? How important is the emotions of those who admire your work?

Well, to cite Death In June: “It is the fate of our age that we fight in isolation”. I consider myself—and everyone else, who in some way or another work against the Modern World—an intellectual, spiritual and cultural elite. This can of course seem odd, as we at the moment clearly are outnumbered, and lack any particular power. But again, that only goes for the “established” society. If we choose to do so, we can practically remove ourselves from the establishment and move to the countryside, as I am planning to do whenever I can afford it economically. Unfortunately it's rare to come upon places in Europe, where it's realistic to live totally secluded from established society, but the next best thing is to live in the countryside, where you almost decide for yourself how much you want to participate in the Modern World.
Like I said earlier, as long as there are pagans, our struggle cannot be lost. So rather than grieving the loneliness of being a pagan (or “heretic” if you will) in this Judeo-Christianized world, I choose to see myself as an important bearer of ancient wisdom, that will at some point come to its right.
Of course it's very important to me, that the listener of my work is touched. However I do not want to force any specific emotion on my audience, so what exactly you feel when you listen to my music is up to you—and any one feeling is just as “right” as the other, which is by the way a universal criterion for making art in any form in my opinion.

7)                  On the song  “Christus Christus leave my people alone”(which gave me shivers when I first listened to it) you are describing the invasion of monotheism upon a nation.
On this you say: “We Pagans shall stand our Ground”.Well, here we are!
What comments may you possibly have for all of us, who choose to stand our ground and defend our Forefather’s Faith? Do you think that is a respectful try after all, or we are fighting a lost war?

 

This has mostly been answered already I think.
As long as we stand our ground, the war is in some sense already won. Just like I could not care less whether they choose to follow a Judeo-Christian dogma in some faraway country on the other side of the Earth, I could theoretically not give a damn whether my “fellow Europeans” choose to do the same, as long as it's not forced upon me. But at this moment “they” unfortunately have the right of might. This means that I can choose to do anything I want to, but at this moment the consequences could be that they force their might upon me, simply because they are stronger than me. Also I don't want to live my life as a heretic—I want to live my life as a part of an organism, that cares for me and loves me and shares common goals with me—that being an organic democracy like in ancient Europe.
We will and shall be able to build just that, when the Modern World collapses. Watch out for the year 2012 ☺

8)                  What are the plans for your new work “Sunwolf”? Can you tell us some words about the style, the themes and the date that we could run for it?

The Sunwolf album is actually already practically finished. I may perform minor alterations in the mixing as well as record a few extra instrument tracks, but all the main work is done. I have assembled an artwork consisting of Hans Adam Weissenkircher's beatiful painting of Helios, that I think fits the album very well in imagery and atmosphere.
The style is much like A Brighter Sun I think, only better composed, performed and mixed. It's perhaps a little more melodic than A Brighter Sun, but not in a symphonic way.
It is a concept album circling around a vision of the dawning of a new world. You could say that it's a “refined version” of A Brighter Sun, but it would not be fair to compare neither the lyrics nor the concept, as Sunwolf is much stronger and further in a totally different style. The lyrical style is almost mythological and extremely picturesque.
If all goes well it will be released through Darker Than Black like A Brighter Sun. It is too early to put a date on it, and I think DTB is quite busy with releases in these days, but I hope it will come out at least sometime during 2012. Hopefully it will make a grand musical score for a violently transforming world!

9)                  It is true that not many Greeks know Blodtru, and I promise that I shall do anything I can to change that! So I promise that by your will also I shall return after some time to speak again! For the time being close this interview in any way you want, sending your message to our readers in Hellas and worldwide as well!
Thank you very much for your attention and the time you gave me!

Well, thank you very much for your interest in Blóðtrú, my friend. I will be happy to work with you in the future.
Thank you to all, who take an interest in my project, as well as interact with the world in favor of European indigenous pagan spirituality and culture. A brighter sun is rising!